Wat is klassieke homeopathie?

Samuel Hahnemann (1755 – 1843) is de grondlegger van de klassieke homeopathie. Het is een natuurlijke geneeswijze waarbij gekeken wordt naar de samenhang van fysieke en mentaal/emotionele symptomen. Iedere behandeling is hierdoor dus op de patiënt individueel afgestemd. Het woord homeopathie is een samenvoeging van twee Griekse woorden: homoios (= gelijksoortig) en pathos (= lijden). Deze begrippen verwijzen niet naar de ziekte als zodanig, maar naar de therapievorm. Deze therapievorm wordt ook wel het “similia-principe” genoemd en is gebaseerd op de slogan “Similia Similibus Curentur”, wat betekent: het gelijkende wordt door het gelijkende genezen. Veel stoffen (planten, maar ook dierlijke stoffen en mineralen) veroorzaken bij gezonde mensen bepaalde ziektesymptomen. Een ziektesymptoom is een eigen reactie op een ziekmakende stof of situatie. Deze reactie is een poging om vanuit de ziekmakende situatie weer zoveel mogelijk terug in balans te komen.

Iedere mens groeit en ontwikkelt zich en krijgt allerlei nieuwe situaties op z’n bordje om mee te dealen. Zaken als oververmoeidheid, lichamelijk ongemak, te weinig slaap, te weinig jezelf kunnen zijn, te hoge eisen, teveel hooi op de vork, teleurstelling, verdriet, angst, spanning, onevenwichtige voeding, kunnen je uit balans brengen en ziek maken. Het organisme zal dan proberen opnieuw evenwicht te zoeken. De levenskracht of zelf genezend vermogen van de één is soms door omstandigheden als erfelijkheid, milieu, levensgeschiedenis en leefomstandigheden groter dan die van de ander. Elke levenskracht echter, zal altijd proberen zichzelf van ziekte te herstellen. Dat lukt niet altijd, en in die situatie probeert de levenskracht tot een zo goed mogelijk herstel te komen.  Wanneer we de ziekte willen helpen genezen, moeten we de levenskracht van die mens sterker maken. Dit kan vaak heel goed met homeopathische middelen.